دادخواست فسخ نکاح

دادخواستی از سوی خانم ن.ج با وکالت آقای دکتر الف.ص به طرفیت آقای م.ک با وکالت خانم س.ن به خواسته فسخ نکاح به استناد تدلیس، تقدیم شعبه ۲۴۵ دادگاه خانواده تهران گردیده است. در شرح دادخواست، خواهان اظهار داشته که حسب سند نکاحیه مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۲۵، طرفین در دفترخانه ۱۸۹ تهران در عقد نکاح دائم قرار گرفته‌اند، لیکن پس از گذشت مدتی از زندگی مشترک، کشف می‌شود که خوانده (زوج) دارای سوءسابقه کیفری مؤثر بوده و این موضوع را از زوجه پنهان نموده است.
خواهان مدعی است که اگر از این سوءسابقه اطلاع می‌داشت، هرگز به عقد نکاح رضایت نمی‌داد و لذا با استناد به تدلیس و پنهان‌کاری در امر ازدواج، تقاضای فسخ نکاح را دارد.
در مقابل، وکیل زوج دفاع نموده است که سوءسابقه مذکور مربوط به پرونده‌ای در سال ۱۳۹۰ بوده که منتهی به حبس تعلیقی گردیده و از لحاظ قانونی، در زمان عقد نکاح مؤثر تلقی نمی‌شده است. ضمن آنکه در سند نکاحیه شرطی دال بر عدم سوءپیشینه ذکر نشده و خواهان نیز پس از اطلاع، بیش از یک سال به زندگی مشترک ادامه داده است.
دادگاه پس از بررسی محتویات پرونده، استماع اظهارات طرفین و ملاحظه مستندات، چنین رای صادر می‌نماید:
1. اولاً، مطابق با اصول حقوقی و رویه قضایی، استفاده از خیار فسخ ناشی از تدلیس، مشروط به فوری بودن آن است. در پرونده حاضر، خواهان مدت زیادی پس از اطلاع از موضوع، اقدامی قانونی جهت فسخ انجام نداده و به زندگی مشترک ادامه داده است.
2. ثانیاً، سوءسابقه کیفری گذشته خوانده گرچه از نظر عرف ممکن است مؤثر تلقی شود، لیکن در فرضی که صراحتاً در سند نکاحیه شرط عدم سوءپیشینه ذکر نشده باشد، نمی‌توان آن را تخلف از شرط صفت تلقی کرد، مگر آنکه قصد فریب محرز گردد، که در این پرونده قصد فریب از ناحیه خوانده اثبات نشده است.
لذا دادگاه با توجه به مفاد ماده ۱۱۲۸ و ۳۴۸ قانون مدنی و با عدم احراز شرایط قانونی تدلیس، حکم به رد دعوای خواهان و بطلان دعوی فسخ نکاح صادر و اعلام می‌نماید.
رای صادره حضوری و ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد